به نام تنها خداوندی، که کانون پرمهر خانواده را آسایشگاه و آرامشگاه جسم و جان انسانها قرار داد.«خانوادهی اشخاص، سرچشمهی عشق و محبّت است؛ همان عشقی که در میان خانواده تولید یافته، باید پر و بال گشوده، ملّت و مملکتی را در زیر سایهی رافت خویش خوش و خرم سازد.»(1) میدانیم که :
خانواده، کوچکترین و در عین حال، مهمترین نهاد اجتماعی است؛ نهادی که نخست، از پیوند دو همسر، دو همکار و دو همراه، شکل میگیرد، رشد میكند، میبالد و معمولاًً مهیّای پرورش جامعهای در درون خود میگردد؛ جامعهای متشکّل از: پدر، مادر، فرزند و یا فرزندان؛ جامعهای که میتواند پایهی اوّلیّهی همهی پیشرفتها، بالندگی ها و شکوفاییها باشد؛ و یا منشاء تمام پسرفتگیها، سرخوردگیها، و مواردی از این دست. خانواده، جایگاهی است که میبایست دارای محیطی آرام، وفضايی سرشار از عشق، عطوفت و مهرورزی باشد؛ اگر چنین باشد، دیگر جایی برای پرخاشگری ها، خشونت ها، تنهاییها و دلزدگی ها وجود نخواهد داشت؛ دیگر پرتگاهی برای گناهان، بزهها و بزهکاری ها نخواهیم یافت. نفرت ها به محبّت، کینهها به رفاقت و دروغ ها به صداقت مبدّل خواهد گشت و آن چه خ عشق من بی نهایتی است مطلق......
ما را در سایت عشق من بی نهایتی است مطلق... دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : dzahakimi4 بازدید : 156 تاريخ : جمعه 21 آبان 1395 ساعت: 0:44